بچه های من

دیروز تولدم بود 24 ساله شدم شنیدم استاد فرشچیان هم بهمنی  ای ول به همه بهمنی ها دیروز خیلی خوب  بود خدایا شکرت .دربی هم که بود اگر پرسپولیس می برد شرط کرده بودیم با بابا که بریم منو دور بدهد که نبرد .

فرزاد یک قیچی برداشتی و موهای بهار رو بریدی به طوری که رفتیم با بهار بازار یک لحظه تو مغازه بهار کلاهش برداشت بابات گفت تو خونه برامون عادی شده ولی تو آنجا که برداشت زود سرش گذاشت کلاهش تا کسی سرش رو نبینه 

جدیدا شب ها فرزاد خیلی دیر می خوابی. نزدیکی های یک شب روز که اصلا نمی خوابی که بگم چون روز خوابیدی. صبح به سختی بیدار می شوی با سرویس که نمی ری که به صبحگاه نرسی اگر ساعت هفت با سرویس بری وقتی دم در وایستادی همش میگی خوش به حال اینایی که دیر بیدار می شوند توی همین هفته بود که کلیدهای ماشین بابا را گذاشته بودی تو کمد. لباسات را پوشیده بودی ولی دراز کشیده بودی اینقدر به این درو اون در زدیم بالاخره ساعت هشت شد بابا گفت زنگ بزن تاکسی تا تو حرف زدی وگفتی کلید های ماشین کو  اما بابا می گه وقتی رفتم بچه ها تو کلاس بابات دعوا راه انداخته بودند بابات میگه آبروم رفت.

 دیشب که از حموم با بابا بیرون امدی به خودت کلی اسپری و ادکلن زدی  گفتی می خوام سر خانمم درد بگیره

یک شب باهات یک برنامه در مورد همبرگر مک دونالد می دیدم تشکتم انداخته بودم که دیدم هنوز برنامه تمام نشده رفتی لای تشک  می گی من همبرگم.

در روزهای از دست دادن عموی بابا بابا این شعر را روی کاغذ نوشت ومن فکر کردم که آن را در وبلاگم بنویسم از خاطرات بابا                تقدیم به عمو حاج غلامرضا صدای تک تک پایت کند هر صبح بیدارم                                                           عصای پیریت جانا&n...

دیروز بهار هی یک مورچه  بی چاره را می گرفت و فشار می داد بعد ولش می کرد وقتی بدبخت با هزار زحمت راه می افتد خوشحالی می کرد دوباره اونو می گرفت وفشار می داد تاآنکه مورچه یک درس حسابی به بهار داد از انگشتش آویزان شده بود و انگشتشو ول نمی کرد بهار جیغ می کشید خودم با زحمت مورچه را از انگشتش کندم بهار گفت: مورچه چاقو دیگه از همه مورچه ها حتی مگس هم که ربطی به مورچه نداره می ترسه